Փոքր տարացքում բնակվելուն սովոր Սերոժ Ղամբարյանը հանրակացարանային սենյակը կորցնելուց հետո, ստիպված եղավ ապաստան գտնել ավտոտնակում: Սերոժի պնդմամբ, կյանքը ավտոտնակում իր դժվարություններն ունի, բայց դժվարություններն ավելի ծանր են դառնում, երբ համեմված են լինում մենությամբ։ Ավտոտնակում չկա ապրելու համար որևէ հարմարություն, այնտեղ ցուրտ է, և խոնավ: Այսօր Սերոժը մնացել է միայնակ, անգամ հարազատ եղբոր համար նա խորթ ու օտար է:

Ete Vaghe, ete vaghe, ete vaxe, Եթե վաղը, եթե վաղը