Թամարա Անդրեասյանը Նոր Կյուրին գյուղում ամեն օր միայնակ անցկացնում է իր օրերն ու վերհիշում գլխով անցած 76 տարինների կյանքը․ դաժան ու դժվար մանկությունից սկսած։ Մանկությանը հաջորդեց չստացված առաջին ամուսնությունը, որի ժամանակ ծնվեց Թամարայի առաջնեկն, որին մեծացրեց միայնակ մինչև երկրորդ ամուսնուն հանդիպելը, բայց դաժան կյանքը Թամարայի խոսքերով չավաչտվեց Տարինները Թամարայից խլեցին կենսաբանական երեխաններին, շփումը դադարեց երկրորդ ամուսնու երեխանների և հարազատ թոռնիկների հետ։  Թամարան կորցրեց երեխաններին ու այդ ցավին դեռ չէր ընտելացել, երբ նրանից երես թեքեցին հարազատները ու այսօր տարեց կինը մնացել է իր հիշողությունների հետ միայնակ։