20 տարվա զինվորական պայմանագրի ժամկետի երկարացումից հետո, Գուրգեն Հակոբյանը չէր էլ պատկերացնում, որ դա կլինի նրա զինվորական ծառայության վերջին տարին։ Գուրգենի հիվանդանալուց հետո, ընտանիքում հոգսերը օր օրի ավելանում են։ Վարձակալական հիմուքներով ապրող ընտանիքում միակ աշխատողը Սիրանուշն է՝ Գուրգենի կինը։ Երեխաների խնամքով զբաղվում է Գուրգենը, քանի որ Սիրանուշն աշխատում է, որպեսզի կարողանան վճարել տան վարձը, կոմունալները։ Հիվանդության հայտնաբերումից հետո, Գուրգենը քիմիաթերապիայի 20 կուրս է անցել, սակայն հիվանդությունը դեռ չի նահանջում։ Տանը նստել չի կարողանում ու երբ իրեն լավ է զգում տաքսի է վարում, որպեսզի ինքն էլ կարողանա կնոջը ինչ -որ չափով օգնել: Կիսաբաց լուսամուտներ բարգործական հիմնադրամը Տիկին Ստելլայի հետ այցելեց Հակոբյանների ընտանիքին և տրամադրեց սնունդ, որը կօգնի որպեսզի գումարը խնայեն այլ ծախսեր հոգալու համար։ Իսկ մեր մյուս հայրենակիցը երեխաների համար գեղեցիկ հագուստներ էր տրմադրել։24 տարի հայրենիքին ծառայելուց ու առողջական խնդիրների վատթարանալուց հետո Գուրգենի պահանջը մեկն է, որ իրեն հատկացնեն իրենց հասանելիք բնակարանը։ Պաշտպանության նախարարությունից Գուրգենին տեղեկացրել են, որ պատերազմի պատճառով բնակարան ստանալու իրենց հերթը հետաձգվում է երկու տարով և ընտանիքը դեռ պետք է սպասի բնակարանային հասանելիք բարելավմանը։
Օգնություն ստացող ընտանիքների թիվը կկրկնապատկվի, գուցե եռապատկվի, եթե դուք ևս միանաք այս նախաձեռնությանը։ Եթե հնարավորություն և ցանկություն ունեք միանալու մեզ, ապա զանգահարեք մեր խմբագրություն՝ +37493493317 կամ գրեք մեր պաշտոնական կայքէջերին՝
https://www.facebook.com/Kisabac.Lusamutner
https://www.instagram.com/kisabaclusamutnerofficial/
ՄԻԱՍԻՆ ԿԱՐՈՂ ԵՆՔ ԱՎԵԼԻՆ
Կարդալ պատմությունը՝
