Տարիներ շարունակ Դավիթի ամենօրյա հագուստը զինվորական համազգեստն էր և համազգեստը պատվով կրելով, կոչումը բարձր պահելով Դավիթը պատերազմ սկսելու լուրը լսելուն պես թողեց կնոջն ու իր 4 երեխաններին, և ենթակաների հետ մեկնեց ռազմաճակատ: Պատերազմից տուն վերադարձավ Դավիթը և շարունակեց պայքարել իր ընտանիքի բարեկեցության համար: Չկարողանալով ապրել հայրական տանը, Դավիթը կնոջ և 4 երեխաների հետ եկավ ու ժամանակավոր հաստատվեց աներոջ օջախում, այն հույսով, որ շուտով կկարողանա վերադառնալ սիրած աշխատանքին:
