Թամարան ուրախ սրտով 2006թ-ին միակ որդուն ճանապարհեց զինվորական ծառայության, սակայն 2 ամիս էր մնացել որդու վերադարձին, երբ նա տեղեկացավ, որ որդին հիվանդանոցում է: Երկար տարիներ ծանր ու դժվար օրերով Թամարան և ամուսինը փորձում էին բուժել որդուն, սակայն ցավոք տարիներ անց որդին մահացավ հենց մոր գրկում: Որդու մահից հետո Թամարան թաց աչքերով խնամում էր առողջական խնդիրներ ունեցող ամուսնուն, որին կորցրեց 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ին և մնաց միայնակ: Նոր տան մեջ, բայց հին հիշողություններով Թամարան այսօր բախվել է ավելի դժվարին խնդիրների հետ, որոնք լուծելու հարցում չկա օգնող որևէ մեկը:
Աչքերը միշտ թաց, աչքերը միշտ թաց, Achqers misht tac, achqers misht tac
