11 ամիս էր անցել Հեղինեի որդու ժամկետային ծառայությունից, երբ Արմանը ծառայությունից վերադարձավ իր հետ բերելով նոր և լուրջ առողջական խնդիրներ: 12 տարի շարունակ Հեղինեն միայնակ ու մեծ դժվարությամբ փորձեց հնարավոր և անհնարին ամեն ինչ անել, որդու առողջական խնդիրները թեթևացնելու համար, սակայն 2012 թվականին Արմանի սիրտը կանգնեց: Որդին մահացավ հենց մոր ձեռքերի մեջ, և որդուց մնացած միակ սփոփանքը Հեղինեի համար իր թոռնուհին է, ումից առնում է որդու կարոտը: Այսօր Հեղինեի ցանկությունն է թոռնուհու համար թողնել չորս պատը, որը չհասցրեց անել որդին:
One particulare, Mi masnike, mi masnike, Մի մասնիկը, մի մասնիկը
