Ապրելով Արցախում, Ամալյան լսեց, որ փոքր աղջկա ընտանիքը քանդման եզրին է ու թողնելով անելիքները, եկավ Հայաստան, իսկ ժամանակ անց իմացավ, որ հետ ճանապարհ դեպի Արցախ այլևս չունի: Ամալյան վարձակալած բնակարանում, պատերազմից հետո կացարան տրամադրեց նաև Արցախից վերադարձած ավագ աղջկա ընտանիքին: Տան անդամների ավելանալով ավելացան նաև հոգսերն ու ֆինանսական խնդիրները: Իր շուրջը հավաքելով ընտանիքի անդամներին Արցախից Հայաստան վերդարձած Ամալյան հայտնվել է 10 հոգանոց ընտանիքի կենտրոնում, որտեղ բոլորի թև ու թիկունքը այսօր միայն նա է:
