1994 թվականին մարտական գործողությունների ընթացքում Խաչիկը կորցրեց առողջությունը, բայց 2005 թվականին գտավ Վարսենիկի և գտած սերն այնքան մեծ էր, որ նրանք ընտանիքը կազմեցին: Ամեն առավոտ տնակից, դեպի իրենց կիսակառույցը նայող զույգը չի հանձնվում և համառորեն պայքարում է կիսաշեն տան սյուները բարձրացնելու ու պատերն ամրացնելու համար: Հաղթանակ թաղամասում տնակային պայմաններում ապրում է Խաչիկի ու Վարսենիկի ընտանիքը։ Առաջացած բոլոր խնդիրներին ընտանիքը դիմավուրում է <<Չեմ հանձնվելու>> կարգախոսով:
